Najcenniejsze tom 3 wersja polska

W roku 2020- roku stulecia powstania Muzeum Wojska Polskiego i zwycięstwa nad bolszewikami w Bitwie Warszawskiej - oddajemy w Państwa ręce trzeci tom serii ,,Najcenniejsze Muzeum Wojska Polskiego", kolejną część wydawnictwa ,,Ordery i Odznaczenia Polskie", obejmującą tym razem wiek  XX i XXI ( poprzednia - prezentująca wiek XVIII i XIX - ukazała się pod koniec 2019 roku). Publikacja wpisuje się w obchody obu wspaniałych rocznic, podkreślając wzajemny związek wydarzeń sprzed wieku.

Rzeczpospolita Polska, odzyskawszy w 1918 roku niepodległość, musiała w dramatycznych okolicznościach walki o jej utrzymanie i kształtowanie granic jednocześnie odbudowywać i formować społeczno-polityczną tożsamość państwa. W praktyce proces ten trwał dłużej niż same działania wojenne. Jednym z jego przejawów było odtworzenie i zbudowanie systemu odznaczeniowego, bardzo istotnego zarówno w sferze czysto wojskowej, niepodległościowej, jak i społecznej oraz państwotwórczej. Nawiązaniem do Rzeczypospolitej i podkreśleniem jej ciągłości po ponad wiekowej niewoli było wznowienie historycznych orderów: Wojskowego ,,Virtuti Militari" „oraz Orła Białego".  Odpowiedzią na bieżące potrzeby i wydarzenia, ich skalę i zróżnicowanie, było ustanowienie kolejnych odznaczeń:  Krzyża Walecznych, Orderu Odrodzenia Polski - słynnego ,, Polonia Restituta'' - Krzyża i Medalu Niepodległości oraz Krzyża Zasługi. Podzielone na klasy lub stopnie, bądź z możliwością wielokrotnego nadawania, jak Krzyż Walecznych, uzupełnione odznaczeniami nawiązującymi do walk i działań niepodległościowych, również związanych z regionalnymi wydarzeniami, utworzyły system odznaczeniowy Rzeczpospolitej, który po 100 latach, z niewielkimi zmianami i uzupełnieniami będącymi rezultatem II wojny światowej, jest dla nas dzisiaj punktem odniesienia i podstawą tożsamości narodowej i państwowej. Świadczą o tym odnowione odznaczenia ostatnich 30 lat - okresu odzyskanej niepodległości i budowanej suwerenności . Należy cieszyć się , że trudne lata II wojny światowej i późniejszej, prawie półwiecznej nocy PRL-owskiej, będące świadkami usiłowania zawłaszczenia niektórych odznaczeń i  wkomponowania ich w nowy, oderwany od polskiej historii system, nie zyskały trwałości. Jakże często nadanie, szczególnie tych najcenniejszych, nie miało nic wspólnego z zasługami, a czasami wręcz stało w sprzeczności z oryginalną ideą przyświecającą ich ustanowieniu. Ich obecność należy odnotować wyłącznie z muzealnego obowiązku. Mimo wszystko, część z nich posłużyła do wyróżnienia ludzi, którzy niezależnie od okoliczności i w warunkach, na które nie mieli wpływu, rzeczywiście poświęcili się i działali dla Polski. W kontekście 100. rocznicy powstania Muzeum Wojska Polskiego, jego trwania i działalności w wieku XX i dzisiaj, należy wskazać, że dokonując wyboru zabytków do publikacji zmuszeni byliśmy dokonać ostrej  ich selekcji. Tak znaczna jest ilość muzealiów, które kwalifikowały się do zamieszczenia w kolejnym tomie Najcenniejszych. Niestety, wymagania edytorskie i dopuszczalna objętość wydawnictwa okazały się bezlitosne. Dumą napawa nas fakt, iż świadczy to, że w czasie 100 lat istnienia Muzeum Wojska Polskiego właściwie wypełniało i wypełnia swoją podstawową misję zabezpieczenia materialnych świadectw naszej historii dla przyszłych pokoleń Polaków.